با اینکه تغییرات ژنتیکی باعث ابتلای افراد به بیماری لوپوس می‌شود، اما هنوز ژنی کشف نشده که مسئول بروز علائم بیماری لوپوس سیستمیک، لوپوس پوستی، یا لوپوس ارتیماتوز باشد.

استروئید می تواند به عنوان یک درمان فوری، به عضله یا ورید تزریق شود.

التهاب و تورم بافت‌های داخلی پوست باعث می‌شوند که صورت ورم کند. ورم بافت اطراف چشم با ایجاد مشکل در مشکل بینایی و مطالعه کردن همراه است.

بیماری لوپوس با کمک داروهای مختلفی قابل درمان است. البته شدت التهاب و تورم در بافت‌های برخی بیماران باعث مرگ آنها می‌شود. در ادامه به روش‌های درمانی این بیماری می‌پردازیم.

بیماری لوپوس بیماری روماتیسمی مزمن است و التهاب یا ورم در غدد لنفاوی هم به دلیل همین اثر به وجود می‌آید.

شاید این گونه بتوان توضیح داد که چرا بیماری های خود ایمنی بیشتر بر خانم ها تاثیر می گذارند.

در نتیجه، این سیستم از نیروهای خود برای نابودی بافت های سالم و آنتی ژن ها استفاده می کند. در نهایت فرد با التهاب، درد و آسیب دیدن بافت ها روبرو خواهد شد.

علاوه بر کم کاری تیروئید، گره‌های تیروئیدی و پرکاری تیروئید، هر دو مورد در بیماران مبتلا به لوپوس شایع تر از افراد سالم هستند.

آزمایش های تصویری و پرتو ایکس به پزشک در تشخیص ارگان هایی که تحت تاثیر لوپوس قرار گرفته اند، کمک می کند.

فشارخون بالا و تیروئید، از بیماری های شایع هستند که افراد زیادی را درگیر کرده اند؛ گاهی اوقات داروهای مصرفی و روش های درمانی که برای کنترل این نوع بیماری ها به کار می روند؛ موجب بروز اختلالات دیگر می شوند.

ایجاد برخی تغییرات در سبک زندگی می تواند به بهبود عوارض بیماری لوپوس کمک کند. بیشترین خطر ناشی از این بیماری، بروز بیماری شفا یافتگان بیماری لوپوس های قلبی عروقی است و به همین دلیل پزشکان توصیه می کنند که یک رژیم غذایی سالم متناسب برای سلامت قلبتان داشته باشید.

لوپوس معمولاً کمی التهاب نیز ایجاد می کند. گاهی اوقات شدت عوارض لوپوس می تواند شعله ور شود و علائم آن را بدتر کند. این علائم می توانند شامل درد مفاصل، بثورات پوستی و ایجاد ناراحتی هایی در اعضای بدن، به ویژه در کلیه ها باشند.

لوپوس را براساس علائم آن، معاینه فیزیکی و آزمایش خون تشخیص می دهند. آزمایشات می توانند به رد کردن شرایط دیگر کمک کنند.

آزمایش های ادرار در تشخیص و بررسی تاثیراتی که لوپوس روی کلیه ها می گذارد به پزشک کمک می کند.